شکل صحيح و اصلي اين دو کلمه، «شاه حسين، وا حسين » است و تعبيري است که دسته هاي عزادار و تيغ زدن و قمه زدن، هنگام تيغ زدن در روز عاشورا، بصورت جمعي و با صداي خاصي آن را تکرار مي کردند و نام سيد الشهدا «ع » را بر زبان مي آوردند.