سيف بن حرث بن سريع بن جابر الحمداني الجابري - مالک بن عبدالله بن سريع بن جابر الحمداني الجابري.

بني جابر تيره ايي از قبيله حمدان است و قبيله حمدان در اصل يمني مي باشد.

سيف و مالک بن عبدالله هم پسر عمو و هم برادر بودند البته از طرف مادر. آن دو از کوفه قبل از روز عاشورا به ياري امام شتافتند و هنگام شهادت جوان بودند.

روز عاشورا که دشمن به خيمه گاه امام عليه السلام نزديک مي شد هر دو به حالت گريان، خدمت امام حسين عليه السلام رسيدند.

امام عليه السلام فرمود: چرا گريه مي کنيد، اي فرزندان برادرم؟ به خدا من اميدوارم که بزودي چشم شما روشن شود. (يعني وارد بهشت مي شويد).

سيف و مالک عرض کردند: فدايت


شويم به خدا، براي خودمان گريه نمي کنيم بلکه به تنهايي تو گريه مي کنيم.

امام عليه السلام فرمودند: خداوند به شما به خاطر کمک و ياريتان به من بهترين پاداش متقين را بدهد.

سپس با عبارت «عليک السلام يا ابن رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم» و جواب امام عليه السلام: «و عليکم السلام و رحمة الله و برکاته» اجازه جهاد گرفتند و آنقدر مبارزه کردند تا اينکه به شهادت رسيدند.

بنا به نقل بحار هر کدام از اصحاب امام حسين عليه السلام که عازم ميدان مي شد خدمت امام عليه السلام مي رسيد و عرض مي کرد: «السلام يا ابن رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم».

امام در جواب مي فرمود: «و عليک السلام و نحن خلفک»؛ «ما هم بعد از تو مي آييم» و سپس آيه: فمنهم من قضي نحبه و منهم ينتظر» را قرائت مي کرد.

«بعضي از آنها به پيمان عمل کردند و بعضي منتظرند که عمل نمايند.»

گاهي اوقات بيانات و مطالب خاصي که بيانگر احساسات و عواطف آن حضرت و يا نشانگر اهميت يک موضوع بود ايراد مي فرمود.

در بعضي از منابع، مالک بن عبدالله به صورت مالک بن عبد نوشته شده است.

در زيارت ناحيه، اشتباها نام سيف بن حارث را، شبيب بن حارث ثبت کرده اند.

ولي در زيارت رجبيه سيف بن حارث نقل شده است.

بهر حال نام آن بزرگوار در زيارت ناحيه مقدسه آمده است.