بازگشت

سيد حسين محمد جعفري هندي


دکتر سيد حسين جعفري به سال 1983 ميلادي در شهر لکنهوي هندوستان چشم به جهان گشود. او ابتدا علوم اسلامي را در يک مدرسه ي قديمي اسلامي گذراند و سپس به اخذ درجه ي دکترا نايل گرديد. نخستين درجه ي دکترا را از دانشگاه لکنهو هندوستان و ديگري را از دانشکده مطالعات شرق شناسي و آفريقا شناسي دانشگاه لندن اخذ کرد. او سالها رشته مطالعات اسلامي را در دانشگاه هاي مالزي و در شهر


کوالالامپور و بيروت تدريس کرده است و در آن جا صاحب کرسي مطالعات اسلامي شيخ زيد گرديد و به رياست بخش مطالعات مذهبي برگزيده شد و تا سال 1976 م. که بيروت را ترک کرد، سمت نمايندگي دانشگاه بيروت را در بسياري از مجامع و محافل، کنفرانس ها و سمينارهاي بين المللي به عهده داشت و در زمينه هاي گوناگون اسلامي مطالب و مقالات زيادي نوشته است، وي اکنون سردبير فصلنامه ي اسلامي «همدرد اسلاميکوس» در پاکستان است. جعفري مدتي است که تحقيق جامعي درباره ي مذاکرات و اسناد نهج البلاغه شروع کرده است و ترجمه و شرح اين کتاب را به زبان انگليسي و با قلمي شيوا در دست دارد.

دکتر جعفري درباره ي نهضت عاشورا مي نويسد: «حسين عليه السلام با آگاهي کامل از وسعت ماهيت وحشيانه ي نيروهاي ارتجاعي، مي دانست که پس از شهادتش امويان زنان و کودکان را اسير خواهند کرد و آنان را در بين راه کوفه و دمشق حرکت مي دهند. کاروان اسراي خاندان بلافصل پيامبر، پيام حسين عليه السلام را تبليغ مي کند. و قلوب مسلمانان را به تفکر و انديشه درباره ي اين تراژدي وا مي دارد و اين موضوع آنها را به تفکر در کل امر واداشته، وجدان آنها را بيدار مي سازد. اين دقيقا همان چيزي بود که اتفاق افتاد. حسين عليه السلام [بدين ترتيب] در هدف خود موفق شد».

«درباره ي حسين عليه السلام مطالعه و تجزيه و تحليل دقيق حوادث کربلا، به طور کل اين حقيقت را نشان مي دهد که حسين عليه السلام از همان آغاز، نقشه ي ايجاد انقلاب کامل در وجدان مذهبي مسلمانان را مي کشيد. تمام اعمال و کردار حسين عليه السلام نشان مي دهد که وي کاملا از اين حقيقت آگاه بود که پيروزي از طريق قدرت و امکانات نظامي هميشه موقتي است، زيرا قدرت نيرومندتري وجود دارد که بتواند آن را در جريان زمان نابود کند. ولي پيروزي اي که از طريق رنج و جانبازي به دست آيد،ابدي است و در وجدان بشري اثر جاودان مي گذارد».

«در انديشه ي حسين عليه السلام،... اسلام نياز مبرم به فعاليت دوباره اي همچون


عمل محمد صلي الله عليه و آله و سلم در مقابل عکس العمل کهنه ي عربي داشت. بنابراين نياز به تکان سختي به چشم مي خورد.»