از جمله کساني بود که پس از تصميم امام حسين «ع » براي رفتن به کوفه، تلاش مي کرد آن حضرت را از اين سفر بازدارد و بي وفايي کوفيان را يادآوري مي کرد و چون کلماتش در اراده امام تاثير نگذاشت، بشدت متاثر شد. [1] از کساني بود که از شهادت سيد الشهدا پيشاپيش خبر داشت و روز عاشورا در مدينه بود و با ديدن خواب و تبديل مشکي که داشت به خون، از کشته شدن حسين با خبر شد [2] .

ابن عباس، پسر عموي امير المؤمنين و پيامبر اکرم «ص » بود و از چهره هاي بارز مفسران اسلام محسوب مي شد که تفسير را از حضرت علي «ع » آموخته بود.مجالس ابن عباس، آميخته به بحثهاي قرآني بود.وي از بزرگان اسلام بود، اما نسبت به مواضع سياسي او درباره عثمان و امويان و مسائل حکومت و خلافت، نظرهاي متناقضي ابراز شده است.به لحاظ علمي، به او «حبرامت » مي گفتند.در جنگهاي علي «ع » در رکاب او بود، اما برخي آشفتگيها درعملکرد او ديده مي شود.وي در اواخر عمر نابينا شده بود.در سال 68 هجري، در فتنه پسر زبير، در طائف درگذشت، در حالي که هفتاد سال عمر داشت.محمد حنفيه بر او نماز گزارد. [3] .