تعبيري است که بيشتر درباره ذو الجناح، اسب امام حسين «ع » به کار مي رود که پس از شهادت امام، با زين واژگون و يال پر خون و پريشان حال به طرف خيمه ها آمد.برگرفته از جمله اي در زيارت ناحيه مقدسه است که آمده است: «... فنظر النساء الي الجواد مخزيا و السرج عليه ملويا» [1] .