از زمانهاي بسيار مناسب و با فضيلت براي زيارت امام حسين «ع »، روز عاشوراست، چه به صورت حضوري و رفتن به ديدار مرقد سيد الشهدا «ع » در کربلا و چه خواندن زيارتنامه از دور. امام صادق «ع » فرمود: «من زار الحسين «ع » يوم عاشورا وجبت له الجنة ». [1] کسي که حسين «ع » را روز عاشورا زيارت کند، بهشت براي او واجب است.درحديث ديگري زيارت آن روز، مانند به خون خويش غلتيدن پيش روي آن حضرت به شمار آمده است: «من زار قبر الحسين يوم عاشورا کان کمن تشحط بدمه بين يديه » [2] .

متن زيارتنامه اي هم که از سوي ائمه دستور به خواندن آن داده شده به «زيارت عاشورا» شهرت يافته است و خواندن همه وقت و همه روز آن، آثار و برکات زيادي دارد. اين زيارت را امام باقر «ع » به علقمة بن محمد حضرمي آموخته که هر گاه خواست از دور و با اشاره آن امام را زيارت کند، پس از دو رکعت نماز زيارت، چنين بخواند: «السلام عليک يا ابا عبدالله، السلام عليک يابن رسول الله...» [3] تا آخر، که در کتب زيارت آمده است.اين زيارت، تجديد عهد همه روزه پيرو حسين بن علي «ع » با مولاي خويش است که همراه با «تولي » و «تبري » است و خط فکري و سياسي زائر را در برابر دوستان و دشمنان اسلام واهل بيت، ترسيم مي کند و اعلام همبستگي و سلم و صلح با موافقان راه حسين «ع » و اعلان جنگ و مبارزه با دشمنان حق است. «زيارت عاشورا» ولايت خون و برائت شمشير است و تسليم دل و ياري در صحنه است، تا عشق دروني به جهاد بيروني بيانجامد و نفرت قلبي به برائت علي برسد.زيارت عاشورا، منشور «تولي » و «تبري » نسبت به جريان حق و باطل در همه جا و همه زمانهاست.