اربعين، چهلمين روز شهادت امام حسين عليه السلام است که جان خود و يارانش را فداي دين کرد.از آنجا که گراميداشت خاطره شهيد و احياء اربعين وي، زنده نگهداشتن نام و ياد و راه اوست و زيارت، يکي از راههاي ياد و احياء خاطره است، زيارت امام حسين «ع » بويژه در روز بيستم ماه صفر که اربعين آن حضرت است، فضيلت بسيار دارد.

امام حسن عسکري «ع » در حديثي علامتهاي «مؤمن » را پنج چيز شمرده است: نماز پنجاه و يک رکعت، زيارت اربعين، انگشتر کردن در دست راست، پيشاني بر خاک نهادن و «بسم ا...» را در نماز، آشکارا گفتن: «علامات المؤمن خمس: صلاة احدي و خمسين و زيارة الاربعين...» [1] زيارت اربعين که در اين روز مستحب است، در کتب دعا آمده است و به اينگونه شروع مي شود: «السلام علي ولي الله و حبيبه...» که اين متن، از طريق صفوان جمال از امام صادق «ع » روايت شده است.زيارت ديگر آن است که جابر بن عبدالله انصاري در اين روز خوانده است و متن زيارت بعنوان زيارتنامه آن امام در نيمه ماه رجب نقل شده و با جمله «السلام عليکم يا آل الله...» شروع مي شود. [2] .

مورخان نوشته اند که جابر بن عبدالله انصاري، همراه عطيه عوفي موفق شدند که در همان اولين اربعين پس از عاشورا به زيارت امام حسين «ع » نائل آيند.وي که آن هنگام نابينا شده بود، در فرات غسل کرد و خود را خوشبو ساخت و گامهاي کوچک برداشت تا سر قبر حسين بن علي «ع » آمد و با راهنمايي عطيه، دست روي قبر نهاد و بيهوش شد، وقتي به هوش آمد، سه بار گفت: يا حسين!سپس گفت: «حبيب لا يجيب حبيبه...» آنگاه زيارتي خواند و روي به ساير شهدا کرد و آنان را هم زيارت نمود. [3] .