وي يکي از لشکريان و فرماندهان تحت امر سپاه عمر سعد در کربلا بود. پس از جنايات عظيم و هولناک کوفيان در صحراي کربلا زجر بن قيس که از لشکريان عمر سعد بود فرياد کرد: برخيزيد و حرکت کنيد. امير عمر سعد فرمان حرکت داده است، وقت کم است، توقف روا نيست. سکينه فرمود: تو را به خدا و رسولش قسم مي دهم شما مي خواهيد برويد؟ گفت: آري مي رويم و نمي مانيم. شما برويد و مرا در همين بيابان بگذاريد تا نزد پدرم بمانم... زجر گفت: از فرمان سرپيچي نتوان کرد، برخيز و راه بيفت. سکينه خود را روي بدن پدر انداخت و دست در گردنش درآورد. آن نابکار سخت دل آن مظلومه را کشيد و با فشار از بدن پدر جدا


کرد و به قافله ي اسيران ملحق ساخت.