ابوالغنائم نجم الدين محمد بن علي بن فارس واسطي معروف به ابن معلم، از اهالي قريه ي «هرث» در نزديکي واسط بوده و به سال 592 ه. ق در همان قريه درگذشته است.



أما أميرالمؤمنين فذکره

في محکم التنزيل ذکر أرفع



من قال فيه محمد أقضاکم

بعدي و أعلمکم علي الأروع



حفظوا عهود الغدر فيما بينهم

و عهود أحمد يوم خم ضيعوا



قتلوا بعرصة کربلا أولاده

و لهم بغفران المهيمن مطمع






منعوا ورود الماء آل محمد

و غدت ذئاب البرمنه تکرع



آل الضلال بنوأمية شرع

فيه و سبط الطهر أحمد يمنع



لهفي له و الخيل تعلو صدره

و الرأس منه علي الاسنة يرفع



نام اميرالمؤمنين در قرآن نامي رفيع است.

کسي که محمد صلي الله عليه و آله و سلم درباره ي او گفته است: بهترين قاضي و داناترين عالم و پرهيزگارترين فرد پس از من، اوست.

آنها پيمانهاي مکر را در ميان خود حفظ کردند و عهدهاي روز غدير خم را با پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم تباه کردند.

در عرصه ي کربلا، اولاد او را کشتند در حالي که از خدا آمرزش مي طلبيدند.

فرزندان محمد صلي الله عليه و آله و سلم را از دستيابي به آب باز داشتند و در همان حال گرگهاي بيابان از آن آب سيراب مي شدند.

گروه گمراه بني اميه آب مي نوشيدند و نواده ي پاک احمد صلي الله عليه و آله و سلم از آن آب ممنوع بود.

دلم بر او مي سوزد که اسبها بر سينه ي او تاختند و سرش بر نيزه بلند شد.