ابن زرقاء به معني پسر زن بدکاره، توصيفي است که به مروان بن حکم نسبت داده شده است.

پس از آن که معاويه مرد، وليد بن عتبه که فرماندار مدينه بود از طرف يزيد مأموريت يافت که از حسين بن علي عليه السلام بيعت بگيرد، اما امام عليه السلام در جواب


فرمود: «همانا شخصي همانند من که نبايد در پنهان با يزيد بيعت کند، دوست دارم که بيعت آشکارا و در اجتماع مردم باشد، وقتي فردا آمد و مردم را براي بيعت فرا خوانديد، مرا هم با مردم بخوانيد تا همه با هم بيعت کنيم.

وليد بن عتبه نظر امام را پذيرفت و عذر خواهي کرد و گفت مي توانيد برويد. مروان بن حکم که در آن مجلس حضور داشت خطاب به فرماندار مدينه گفت: اگر حسين از اين مجلس برود، ديگر او را نخواهي يافت، او را زنداني کن يا بيعت کند و يا گردن او را بزن. امام حسين عليه السلام به خشم آمد و خطاب به مروان فرمود: «واي بر تو اي پسر زرقاء (زن بدکاره) تو مي خواهي دستور قتل مرا صادر کني؟ به خدا سوگند! دروغ گفته و کور خوانده اي، اگر کسي چنين اراده اي کند زمين را با خونش سيراب خواهم کرد، اگر تو دوست داري چنين شود پس برخيز و گردن مرا بزن اگر راست مي گويي.».