بازگشت

ابراهيم بغدادي


سيد ابراهيم بن سيد محمد بن سيد علي حسني بغدادي، پدر سيد حيدر بوده است. آل حيدر از خانواده هاي مشهور در کاظميه و بغداد از نسل او هستند. سيد ابراهيم به سال 1227 ه. ق وفات يافته. او شاگرد سيد مهدي بحر العلوم بوده است. اشعاري از او درباره ي واقعه ي عاشورا بجاي مانده است:



لهفي لتلک الرؤوس يرفعها

علي رؤوس الرماح اوضعها



لهفي لتلک الجسوم عارية

و ذاريات الصبا تلفعها



لهفي لتلک الصدور توطأ بالخي

ل و منها العلوم اجمعها



لهفي لتلک الاسود قد ظفرت

بها کلاب الشقا و اضبعها



لهفي لتلک الغصون ذاوية

و من أصول التقي تفرعها



براي سرهايي که پست ترين افراد، آنها را بر سر نيزه ها افراشته اند، دلم مي سوزد.

براي بدن هاي برهنه اي که بادهاي شني و گرم آنها را مي سوزاند، دلم مي سوزد.

براي سينه هايي که اسبها بر آنها گام مي نهند و همه ي علوم دنيا در آنها جمع است، دلم مي سوزد.

براي شيرهايي که به دست سگهاي هار و شغال ها افتادند، دلم مي سوزد.

براي شاخه هاي پژمرده اي که از اصل پاکي و طهارت روييده اند، دلم مي سوزد.