از شهداي کربلاست.نامش در زيارت رجبيه هم آمده است.وي يکي از دو مردي بودکه پيش از شهادت جوانان بني هاشم، از ياران حسين «ع » باقي مانده بودند.انساني پايدار، بصير و با وفا و از مردم «حضرموت » يمن بود.در کربلا خود را به کاروان حسين «ع » ملحق ساخت.در همان دوران، فرزندش در شهر ري اسير بود.با آنکه امام، بيعت خود را از او برداشت، ولي حاضر نشد دست از امام بکشد.اغلب مورخان، شهادت او را در حمله اول دانسته اند.قبر او در بقعه دسته جمعي شهداي کربلا در پايين پاي سيد الشهداست. [1] بشر بن عمر هم نقل شده است.