پايه گذار، مؤسس.در فرهنگ عاشورا و مراسم سوگواري، کسي که بر پاي دارنده مجلس عزا يا تعزيه و روضه و سخنراني براي امام حسين «ع » و ديگر معصومين است. باني مجلس معمولا بنا به نذر و نياز يا از روي عشق و علاقه دست به اين کار مي زند ومتکفل خرج و هزينه پذيرايي و اجرت روضه خوان و تعزيه خوان و واعظ و محل برگزاري جلسه مي شود.به مؤسس ساختن مسجد و حسينيه هم باني گفته مي شود.رسم است که واعظ و مداح، باني مجلس را ياد و دعا مي کند که خداوند قبول فرمايد و موردعنايت و کرم ابا عبدالله «ع » قرار گيرد.