انس بن الحرث (حارث) بن نبيه بن کاهل بن عمرو بن صعب بن اسد بن حزيمه اسدي کاهلي بوده است. و کاهل تيره اي از بني اسد مي باشد.

انس ساکن کوفه و به هنگام شهادت، پيرمرد، و داراي سن زيادي بوده است.

در بعضي از منابع مثل بحارالانوار و ناسخ التواريخ انس بن حارث را مالک بن انس نوشته اند.

او داراي سوابق اجتماعي و سياسي و فضايل خوبي بوده، بطوري که خودش و پدرش از اصحاب کبار حضرت پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم از اصحاب صفه، و در غزوات النبي از جمله بدر و حنين شرکت داشته و از آن حضرت حديث نقل کرده است. انس با توجه به سن زياد و صحابي بودنش از موقعيت خوبي در جامعه برخوردار بوده است.

او از پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم شنيده بود که همانا اين پسرم کشته مي شود و در زميني از زمينهاي عراق پس هر که او را درک


کرد ياري کند، و لذا شبانه خود را به کربلا رسانده و در روز عاشورا به شهادت رسيد.

انس پس از قرة بن ابي قرة الغفاري عازم ميدان شده و اين رجز را خواند:



قد علمت مالکها و الدودان

و الخندفيون و قيس عيلان



بان قومي آفة الاقرآن

لدي الوغي و سادة الفرسان



مباشر و الموت بطن آن

لسنانري العجز عن الطعان



آل علي شيعة الرحمان

آل زياد شيعة الشيطان



«به تحقيق باور دارند قبايل مالک و دودان بني اسد، و خندفيون و قيس عيلان مي دانند که قبيله و قوم من کشنده حريف در هنگام جنگ هستند و سرور سوارکارانند.

و با زخم نيزه دشمن را کشته و ما عاجز در استفاده از نيزه نيستيم.

آل علي عليهم السلام پيروان خداي رحمانند، و آل زياد پيروان شيطانند.

بنا به نقل مناقب انس چهارده نفر از دشمن را به هلاکت رسانيده و سپس شهيد شد.



بشير عشق دادش اين بشارت

که خوش باد آن مقام کامکارت



و در زيارت ناحيه انس بن حارث وارد شده است.

«السلام علي انس بن کاهل الاسدي».