بازگشت

امام سجاد


پيشواي چهارم شيعه، حضرت سجاد، امام علي بن الحسين، زين العابدين «ع »، فرزند سيد الشهدا «ع » که در حادثه کربلا حضور داشت و بعلت بيماري در خيمه بستري بود و همراه با اهل بيت، پس از شهادت امام حسين «ع » به اسيري رفت و با حالتي دشوار و غمبار، که غل و زنجير به دست و گردن آن حضرت بسته بودند، به کوفه و از آنجا به شام برده شد.در کاخ يزيد هم خطبه بسيار مهمي ايراد کرد که چهره يزيد افشا شد و مردم شام نسبت به ماهيت حادثه کربلا آگاه شدند.امام سجاد «ع » در سال 38 هجري در مدينه به دنيا آمد.در حادثه کربلا حدود 24 سال داشت، پس از شهادت پدر نيز مدت 35 سال امامت کرد.مادرش شهربانو دختر يزدگرد بود.در حادثه کربلا آن حضرت ازدواج کرده و داراي فرزند بود و فرزند خردسالش امام باقر «ع » هم در کربلا بود. [1] .

نقش عمده آن حضرت در نهضت عاشورا، پيام رساني خون شهيدان کربلا و حفظ دستاوردهاي آن انقلاب خونين و اهداف پدر، از تباه شدن و تحريف گشتن بود.اين رسالت، در قالب ايراد خطبه ها توسط آن حضرت و عمه اش زينب «ع » انجام گرفت.

سخنان امام سجاد در بارگاه يزيد، چنان او را به خشم آورد که دستور کشتنش را داد، اما حضرت زينب، جان خود را سپر بلا قرار داد و نگذاشت.در دفن اجساد شهداي اهل بيت در کربلا، به ياري طايفه بني اسد آمد و پس از خاکسپاري پيکر سيد الشهدا «ع » روي قبر آن حضرت نوشت: «هذا قبر الحسين بن علي بن ابي طالب، الذي قتلوه عطشانا غريبا» [2] اين قبر حسين بن علي است. کسي که او را تشنه و غريب شهيد کردند.

پس از عاشورا، حضرت سجاد «ع » دوران بسيار سخت و خفقان باري را با خلفاي اموي سپري کرد.وليد بن عبد الملک و هشام بن عبد الملک، از خلفاي معاصر او بودند.

داستان زيارت آن حضرت و بوسيدنش حجر الاسود را و شعرهاي بلند فرزدق در ستايش او (هذا الذي تعرف البطحاء وطاته...) معروف است. «صحيفه سجاديه » مجموعه اي از دعاهاي آن حضرت است که اينک در دست ما بعنوان گنجينه اي از معارف ديني موجود است.آن حضرت در سال 95 هجري با دسيسه وليد بن عبد الملک به شهادت رسيد و در بقيع، مدفون شد.براي آشنايي با زندگي، شخصيت و فضايل بيشمارش بايد به کتابهاي مستقل و مفصلتر مراجعه کرد. [3] .


پاورقي

[1] اعيان الشيعه، ج 1،ص 635.

[2] حياة الامام زين العابدين، ص 166.

[3] از جمله‏ «الامام زين العابدين‏»، عبد الرزاق المقرم، «حياة الامام زين العابدين‏»، باقر شريف القرشي، «سيرة‏الائمة الاثني عشر» هاشم معروف الحسني، «بحار الانوار» ج 46، «زندگاني زين العابدين‏» سيد جعفر شهيدي و... .