سوزناکترين ناله برخاسته از ژرفاي جان، که شيعه کربلايي با آن ندا، سيد الشهدا را صدا مي زند، ندايي که قلبهاي عاشق حسين «ع » را به هم متصل مي کند و حسينيان را زير خيمه «ذکر» گرد مي آورد.شعاري که بر پرچم عزاداران محرم، بر پيشاني رزمندگان اسلام، بر لبهاي نوحه سرايان عاشورا مي درخشد و مي شکفد.نداي شوق آميزي که صحابي بزرگوار، جابر بن عبدالله انصاري، وقتي همراه عطيه بر سر تربت حسين «ع » آمد و بيهوش شد، چون عطيه آب به صورتش پاشيد و به هوش آمد، سه بار گفت: «يا حسين!يا حسين! يا حسين!» آنگاه گفت: «احبيب لا يجيب حبيبه؟» و سپس به زيارت ابا عبدالله عليه السلام پرداخت.