ميرزا اسماعيل هنر جندقي (1282 ه.ق) فرزند يغماي جندقي است که هر دو از شعراي عصر قاجاريه بوده اند. هنر در انواع شعر بخصوص قصيده سرايي مهارت داشته است. او بيشتر در جندق مي زيسته و در تذکره ها از او جز نامي به ميان نيامده است.

هنر جندقي از جمله شاعراني است که در مصيبت سيد و سالار شهيدان، امام حسين عليه السلام اشعار پرسوز و گدازي دارد. هم اکنون ترجيع بندي در مرثيه ي سيدالشهداء عليه السلام از او بجاي مانده است. هنر جندقي در اين ترجيع بند به استقبال ترجيع بند محتشم کاشاني رفته و از او پيروي نموده که بند اول آن چنين سروده شده است!



گردون، سپه به سوک محرم کشيد باز

اينک طلايه ي مه ماتم رسيد باز



شام سياه ي بخت به ماتم گشود موي

صبح سپيد موي گريبان دريد باز



اشک ستاره ريخت به روي فلک، مگر

در چشم چرخ ناخنه اي شد پديد باز



خور در افق نهضت، دميد از کران شفق

گيتي به طشت زر سر يحيي بريد باز



چندي به روي دهر در فتنه بسته بود

پيدا شدش ز تخته ي گردون کليد باز






بود اين هلال، تيغ سکندر مگر کزو

دارا صفت سپهر به خون در تپيد باز



خفتان چرخ، بي سببي نيست غرق خون

مانا ز خنجريست کزو خون چکيد باز



خورشيد از اين ميانه کران جست و رخت بست

زيرا به روزگار در فتنه ديد باز



ز انجم بر اين بساط، فلک چون مشعبدان

تا از پي چه شعبده اين مهره چيد باز



اين شام تيره چيست که عالم سياه کرد

گويا هلال ماه محرم دميد باز



بر آل مصطفي فلک اقبال تيره کرد

دور ستاره گشت به کام يزيد باز



بست از حجاز قافله سالار کربلا

با خيل کاروان الم بار کربلا