مهر، قطعه اي کوچک از گل، معمولا به شکل مکعب مستطيل يا استوانه اي که نمازگزاران، بر زمين نهند و به جاي خاک، پيشاني به هنگام سجده بر آن گذارند. [1] مهر وتسبيحي که از تربت سيد الشهدا ساخته شود و بر آن نماز، يا با آن ذکر گفته شود، فضيلت بسيار دارد، امامان و اولياء و علماء چنين مي کردند.امام صادق «ع » سجده بر تربت امام حسين «ع » مي کرد و فرمود: «السجود علي تربة الحسين «ع » تخرق الحجب السبع » [2] ، سجده بر تربت حسيني، حجابهاي هفتگانه را کنار مي زند.صنعت مهر سازي و تسبيح سازي از تربت حرم ائمه، شغلي مقدس و محترم و اغلب در انحصار خاندانهاي پاک و سادات معتقد بوده است.حتي در کربلا، خانداني براي اينکه اين افتخار و امتياز را همواره داشته باشد، سالانه مبلغي به والي بغداد مي پرداخته است.