بازگشت

منصور نمري


منصور بن سلمة بن زبرقان از طايفه ي نمر بن قاسط نزاري بود. کنيه ي او ابوالفضل الشاعر الجرزي البغدادي بود. وي از


خواص بارگاه هارون الرشيد بوده ولي در باطن به اهل بيت عليهم السلام ارادت مي ورزيده است. او به سال 190 يا 193 ه.ق. درگذشته است.



و قد شرقت رماح بني زياد

بري من دماء بني الرسول



برئنا يا رسول الله ممن

أصابک بالاذاة و بالذحول



ألا يا ليتني وصلت يميني

هناک بقائم السيف الصقيل



فجدت علي السيوف بحر وجهي

و لم أخذل بنيک مع الخذول



نيزه هاي بني زياد آنقدر از خون فرزندان رسول صلي الله عليه و آله و سلم نوشيدند که گلوي آنها گرفت.

اي رسول خدا، من از تمام کساني که تو را آزردند و به کين و دشمني تو برخاستند، بيزارم و از آنان تبري مي جويم.

اي کاش من در آنجا بودم و (در ياري تو) شمشير بران به دست مي گرفتم.

و با چهره اي گشاده خود را سپر شمشيرها قرار مي دادم و هرگز مانند ديگر مردم نمي شدم و نمي گذاشتم که فرزندان تو را خوار کنند.