بازگشت

ادبيات عاشورا


مقصود، مجموعه آثاري است که در قالبهاي مختلف ادبي و هنري، بر محور حادثه وقهرمانان کربلا، در طول چهارده قرن پديد آمده است.اين آثار، شامل شعر و مرثيه، نوحه و تعزيه، مقتل و مصيبت نامه، نمايشنامه و فيلمنامه، داستان، فيلم، عکس و اسلايد، کتب و مقالات و نثرهاي ادبي، شرح حال قهرمانان کربلا، تابلوها، طرحها، پوسترها، ماکت و... مي تواند باشد.عاشورا هم داراي محتواست (که: چه شد؟) هم داراي پيام است (که: چه بايد کرد؟) و ادبيات و هنر، رسالت پرداختن به هر دو را دارد.گاهي يک تابلو از يک کتاب، گوياتر است. خطاطان، کتيبه ها و شعارها را مي توانند سرشار از پيام و جهت بسازندو با اسامي عاشورايي، هنر نمايي کنند و از اين طريق به خط و نقش، بعد متافيزيکي بدهندو شاعران و نويسندگان با خلق آثار ماندگار پيرامون حادثه و پيام آن، آن جلوه هاي متجلي در کربلا را جاودان سازند.

شايسته است که موزه يا نمايشگاهي عظيم از آنچه به نحوي به اين حماسه جاودان مربوط مي شود پديد آيد که منبعي براي هر گونه تحقيق و الهام گيري گردد.در زمينه شناخت محتواي عاشورا و پيامها و اهدافش، به منابعي همچون زيارتنامه ها، دعاها و مقتلها هم مي توان مراجعه کرد و در زيارتها، به سبک، مضامين، تعبيرات و واژه ها و نيزحالات روحي خواننده دعا و زيارت دقت داشت. [1] .

با عنوان «ادبيات عاشورا» يک سري مجموعه هاي شعر از شاعران مختلف گرد آمده که پيرامون شهداي کربلا و حادثه عاشوراست.ناشر آن «حوزه هنري » و با کوشش محمد علي مرداني است.تا سال 1372 تعداد 6 جلد از اين مجموعه ها منتشر شده است.


پاورقي

[1] در اين زمينه ر.ک: مقاله‏ «ادبيات عاشورا در دوره حضور امامان‏» از محمود رضا افتخار زاده، «چشمه خورشيد»، ج 1، ص 81 تا 104 نيز «عاشورا في الادب العاملي المعاصر» سيد حسين نور الدين، الدار الاسلامية، لبنان.