ستمديده، از لقبهاي سيد الشهداست که اغلب با نام او همراه است: يا حسين مظلوم، در زيارتنامه ها و احاديث، تکيه بر روي اين لقب براي بيان ظالم بودن حکومت اموي وسپاهي است که در کربلا آن حضرت را به شهادت رساندند.هر چند آنان مي کوشيدند تا خود را تبرئه کنند و گناه کشته شدن را به گردن خود امام بيندازند، ولي مظلوميت آن شهيد، همواره مثل پرچمي در اهتزاز بوده است.

در حديث امام باقر «ع » است: «ان الحسين صاحب کربلا قتل مظلوما مکروبا عطشانا لهفانا» [1] و در برخي تفاسير، آيه «و من قتل مظلوما فقد جعلنا لوليه سلطانا» (اسراء/33) به شهادت آن حضرت تفسير شده است. [2] و همچنين آيه «و سيعلم الذين ظلموا اي منقلب ينقلبون » (شعراء/225) به مظلوميت اهل بيت تاويل گشته است. [3] آيه «اذن للذين يقاتلون بانهم ظلموا» (حج/39) نيز طبق روايات، درباره حسين بن علي «ع » است که يزيد در پي کشتن او بود تا آنکه مظلومانه شهيد شد.امام صادق «ع » نيز در حديثي امام زمان عليه السلام را خونخواه حسين «ع » معرفي مي کند. [4] و درباره آيه «اسروا النجوي الذين ظلموا» (انبياء/3) روايت است که: «الذين ظلموا آل محمد حقهم ». [5] مظلوميت ابا عبدالله «ص » و ائمه، شيعه را همواره در مسير ظلم ستيزي و آمادگي براي جانبازي در رکاب انتقام گيرنده خون شهداي مظلوم کربلا، حضرت مهدي «ع » قرار مي دهد و کينه ظالم را در دلها مي پروراند.افراشتن پرچم مظلوميت آل الله، محور تجمع و تشکل همه مظلومان و ستمديدگان تاريخ بر محور امام مظلومان است.