«مسيب بن نجبه فزاري»، «سليمان بن صرد خزاعي»، «عبدالله بن وال

تميمي»، «رفاعة بن شداد بجلي» و «عبدالله بن سعد ازدي». به رهبري اين پنج تن در کوفه نهضت «توابين» بوقوع پيوست. اين نهضت به خونخواهي امام حسين عليه السلام بپاخاست.

نيروهاي توابين که حدود 4 هزار نفر بودند در منطقه اي به نام «عين الوردة» با لشکريان ابن زياد که افزون بر سي هزار نيرو بودند به نبرد پرداختند.

شعار توابين: «يا لثارات الحسين؛ اي خونخواهان حسين» بود. در اين نبرد که به «جنگ عين الوردة» شهرت يافت.

از ياران برجسته ي علي عليه السلام بود. وي در قيام توابين به خونخواهي شهداي کربلا، پس از کشته شدن سليمان بن صرد، رهبر توابين، پرچم نبرد را به دست گرفت و دليرانه جنگيد تا کشته شد. کشته شدنش در سال 65 هجري در «عين الورده» بود. او همواره از اينکه در راه فداکاري امام عليه السلام مضايقه کرده، خود و جمع ياران را ملامت کرد.