از سران مخالف اهل بيت عليهم السلام و هوادار خط اموي و پسر عموي عثمان که در امور مالي و سياسي انحرافهاي فاحشي داشت و از محرکين بر ضد آل علي بود و سوء استفاده هاي بسياري از بيت المال در زمان عثمان داشت. وي به زبان رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم لعنت شده بود. علي عليه السلام هم روزي به او نگريست و فرمود: واي بر تو و واي بر امت محمد از دست تو و دودمانت، آنگاه که موي سرت سفيد شود. علي عليه السلام او را پرچمدار گمراهي مي دانست. مروان از افراد سرشناس بني اميه بود و پس از مرگ معاويه، وليد والي مدينه وقتي نامه ي يزيد را دريافت کرد که به او دستور بيعت گرفتن از حسين عليه السلام داده بود، با مروان مشورت کرد. مروان هم گفت همين شبانه در پي حسين عليه السلام بفرست و اگر بيعت نکرد، گردن او را بزن و پيوسته او را تحريک مي کرد که به زور از اباعبدالله الحسين بيعت بگيرد. نسبت به سيدالشهداء عليه السلام کينه ي شديدي داشت. چون پس از احضار امام، قرار بر فرداي آن شب شد، مروان، وليد را تشويق مي کرد که همين امشب کار را يکسره کن. در راه هم وقتي به امام حسين عليه السلام برخورد و او را به بيعت فراخواند، حسين بن علي عليه السلام، کلام معروف خويش: «علي الاسلام السلام، اذ قد بليت


الامة براع مثل يزيد...» را خطاب به او فرمود، وميان امام و آن شيطان کينه توز، سخنان تندي رد و بدل شد. مروان از کساني بود که نسبت به شيعه سختگيري مي کرد و چون به حکومت رسيد، جمعه در منبر، علي عليه السلام را سب و لعن مي کرد. مروان بعدها به خلافت رسيد و در سال 65 هجري، در سن 63 سالگي مرد.