سيد محمد بن حسين بن محمد اميرالحاج حسيني نجفي، از عالمان نجف و اديبي سخنور بود. او به سال 1180 ه.ق. در نجف اشرف درگذشت و در همانجا دفن شد.



بذلت أيا عباس نفسا نفيسة

لنصر حسين عز بالجد عن مثل



أبيت التذاذ الماء قبل التذاذه

و حسن فعال المرء فرع عن الاصل



فأنت اخو السبطين في يوم مفخر

و في يوم بذل الماء أنت ابوالفضل



اي عباس، تو جان باارزش خود را در راه ياري حسين عليه السلام بخشيدي و اين کاري بي نظير است.

از نوشيدن آب خودداري کردي، چون او (حسين عليه السلام) تشنه بود. رفتار نيک هر کس نشانه ي اصل پاک اوست.

در هنگام فخر، افتخار تو اين بس که برادر سبطين هستي و در روز بخشيدن آب، بخشندگي و فضل تو آشکار شد.