بازگشت

محاصره امام حسين


هدف امام حسين «ع » رسيدن به کوفه و پيوستن به هواداران در آن شهر بود، تا بر ضد امويان قيام کنند.ابن زياد (والي کوفه) هم مي دانست که اگر امام، پاي به کوفه بگذارد، کنترل شهر از دست بيرون خواهد شد.اين بود که مانع ورود امام به کوفه شد.سپاه هزار نفري را به فرماندهي حر بن يزيد سر راه آن حضرت فرستاد، پس از گفتگوها، کاروان امام و سپاه حر همچنان پا به پاي هم پيش مي آمدند.چون به «نينوا» رسيدند، پيکي از کوفه رسيد که فرمان محاصره را همراه داشت، که امام حسين «ع » نه راه برگشت داشته باشد، نه راه پيش، فرمان چنين بود که: «اما بعد فجعجع بالحسين...» با رسيدن نامه و قاصدم، حسين «ع » را در محاصره و تنگنا قرار بده و او را جز در سرزمين بي آب و علف و دور از پناهگاه فرود نيار، به قاصدم دستور دادم تا همراه تو باشد و از تو جدا نگردد.تا خبر اجراي اين فرمان را برايم بياورد.و السلام.

در پي آن دستور بود که امام به اجبار در آن منطقه فرود آمد.اين حادثه در روز پنج شنبه دوم محرم

سال 61 هجري بود.فرداي آن روز، عمر سعد با چهار هزار نفر از کوفه رسيدند. [1] در پي اين محاصره، از پيوستن افراد به گروه ياران امام نيز جلوگيري مي کردند و ماهها کنترل مي شد، برخي که از کوفه خود را به امام رساندند، با استفاده از تاريکي شب يا از بيراهه بود.


پاورقي

[1] کامل، ابن اثير، ج 2، ص 555.