پس از شهادت امام حسين «ع »، سپاه کوفه به خيمه ها حمله کرده، ضمن به آتش کشيدن آنها، هر چه در خيمه ها بود غارت کردند و از گوشها و پاهاي اطفال، گوشواره و خلخال بيرون آوردند. [1] از فاطمه صغري، دختر امام حسين «ع » نقل شده است که پس از شهادت امام، يکي از سواران سپاه عمر سعد به طرف او که جلوي يکي از خيمه ها ايستاده بوده، حمله ور مي شود و با نيزه بر او ضربتي مي زند که بر زمين مي خورد، آنگاه گوشواره از گوشش مي کند و خون جاري مي شود. [2] درباره ام کلثوم نيز چنين نقل شده است «حتي افضوا الي قرط کان في اذن ام کلثوم اخت الحسين «ع » فاخذوه و خرموا اذنها». [3] .