قيس بن مسهر هم گفته اند. از شهداي نهضت امام حسين «ع » که پيش از عاشورا در کوفه به شهادت رسيد.قيس، از جوانمردان شجاع کوفه و از اشراف طايفه بني اسد و يکي از نامه رسانان مردم کوفه به امام حسين «ع » بود.همراه مسلم بن عقيل از مکه به کوفه آمد.پس از مدتي نامه مسلم را که حاوي خبر بيعت کوفيان بود به مکه برد و به سيد الشهدا تسليم کرد.امام حسين «ع » در منزلگاه «بطن الرمه » (مکاني در منطقه حاجز) نامه اي خطاب به کوفيان نوشت که در آن، خبر از حرکت خويش به سوي کوفه بود.نامه را به قيس بن مسهر سپرد تا به کوفه برساند. قيس در منطقه قادسيه، توسط حصين بن نمير که از سران سپاه کوفه بود دستگير شد. براي اينکه مضمون نامه و اسامي اشخاص به دست دشمن نيفتد، قيس بن مسهر نامه را از بين برد.او را نزد عبيد الله بن زياد بردند.تلاش والي کوفه براي دستيابي به نام کساني که مخاطب نامه بودند بي نتيجه ماند. [1] ابن زياد از او خواست که يا نام اشخاص را بگويد يا بر منبر رود و در حضور مردم حسين بن علي و امام حسن و علي بن ابي طالب را لعن کند و گرنه کشته خواهد شد.وي رفتن بر منبر را پذيرفت، اما وقتي شروع به سخن کرد، پس ازحمد و ثناي الهي، بر حسين بن علي و امام مجتبي و امير المؤمنين رحمت فرستاد و عبيد الله زياد و پدرش را لعنت کرد و مردم را به ياري سيد الشهدا فرا خواند.

وقتي خبر به ابن زياد دادند، دستور داد او را بالاي قصر برده از آنجا به زير افکندند و شهيد شد. [2] چون خبر شهادتش به امام حسين «ع » رسيد، بي اختيار گريست و اين آيه را خواند: «رجال صدقوا ما عاهدوا الله عليه فمنهم من قضي نحبه و منهم من ينتظر و ما بدلوا تبديلا». [3] (مرداني که بر سر پيمان خويش با خدا، صادق بودند، برخي از آنان شهيد شدند و برخي ديگر انتظار مي کشند و پيمان را هيچ عوض و دگرگون نکردند.) قيس، دليرانه به استقبال شهادت رفت و تا پاي جان ايستاد و تزلزلي نيافت.