از القاب حضرت عباس بن علي عليه السلام. اين لقب را امام حسن عليه السلام هم به عباس مي گفت. از جمله هنگام عزيمت از مدينه به سوي مکه پس از امتناع از بيعت کردن، وقتي همه ي خاندان عصمت سوار بر محمل شدند، امام ندا داد: «اين اخي؟ اين کبش کتيبتي، اين قمر بني هاشم؟» عباس هم پاسخش داد: «لبيک، لبيک يا سيدي!» اين لقب را به خاطر زيبايي چهره ي دل آراي اباالفضل عليه السلام به او داده بودند.

نوشته اند: «و کان العباس رجلا و سيما جميلا يرکب الفرس و رجلاه يخطان في الارض و کان يقال له قمر بني هاشم و کان لواء الحسين عليه السلام معه».


يعني: حضرت عباس عليه السلام مردي خوش سيما، خوش صورت و خوش قيافه بود و چون سوار بر اسب مي شد، پاهايش از کثرت بلند بودن به زمين مي رسيد. به او قمر بني هاشم مي گفتند و در روز عاشورا لواي امام حسين عليه السلام در دست او بود.

از آنجا که آن حضرت در ميان بني هاشم از نظر زيبايي ممتاز بود، آن بزرگوار=

را ماه بني هاشم مي نامند.