کشته اشکها.از لقبهاي سيد الشهدا «ع » است.شهيدي که هم يادش گريه آور است و هم اشک ريختن در سوک او ثواب دارد و موجب احياي عاشوراست.امامان نيز توصيه فراوان بر عزاداري و گريستن بر مصائب آن حضرت داشته اند.روايت از امام حسين «ع » است که: «انا قتيل العبرات » [1] من کشته اشکهايم.در حديث ديگري فرموده است: «اناقتيل العبرة، لا يذکرني مؤمن الا استعبر» [2] من کشته اشکم.هيچ مؤمني مرا ياد نمي کند، مگر آنکه اشک در چشمانش مي آيد.اين صفت، در زيارتنامه ها هم براي آن شهيد کربلا آمده است، از جمله: «و صل علي الحسين المظلوم، الشهيد الرشيد، قتيل العبرات و اسير الکربات...». [3] .