اشعار نسخه هاي تعزيه، که از روي آن در شبيه خوانيها و تعزيه ها برنامه اجرا کنند. [1] شايد به دليل آنکه روي يک برگه جدا نوشته مي شود، به آن نسخه ها فرد مي گويند.دهخدا مي نويسد: ورقه اي به مقدار نصف قطع خشتي که مستوفيان بر آن جمع و خرج ولايتي يا ايالتي يا خرج خاصي را مي نوشته و زير هم دسته مي کرده اند. [2] .