از شهداي کربلاست.پدر او (قرظه) از اصحاب علي «ع » و از خزرجياني بود که به کوفه آمد و آنجا ماندگار شد و در رکاب علي «ع » با دشمنانش جنگيد.عمرو، از کوفه آمد و در کربلا، روز ششم محرم به سيد الشهدا «ع » پيوست.امام در گفتگوهايش با عمر سعد، اورا براي مکالمه مي فرستاد و او جواب مي آورد، تا آنکه شمر از کوفه آمد و اين مذاکره قطع شد. [1] روز عاشورا جلوي امام حسين «ع » ايستاده بود و تيرهاي دشمن را با سينه و پيشاني خود به جان مي خريد و اينگونه از جان امام محافظت مي کرد.زخمهاي زيادي بر پيکرش نشست.به امام خطاب کرد که: اي پسر پيامبر!آيا وفا کردم؟حضرت فرمود: آري!تو پيش از من به بهشت مي روي.از من به پيامبر سلام برسان و بگو که من در پي تو مي آيم و... افتاد و شهيد شد. [2] نامش در زيارت ناحيه آمده است.برخي هم شهادتش را در عرصه ميدان و پس از رجز و رزم گفته اند.رجز او چنين بود:



قد علمت کتيبة الانصار

اني ساحمي حوزة الذمار



ضرب غلام غير نکس شاري

دون حسين مهجتي و داري [3] .