پرنده معروف قوي پنجه و تيز پرواز و شکاري که از نيروي بسيار برخوردار است. مجازا به اسبهاي تيز تک و چابک هم گفته شده که در مسابقات و شکار، سريعا به هدف مي رسد. [1] در ادبيات مرثيه، اسبي که علي اکبر «ع » بر آن مي نشست، «عقاب » خوانده شده است و گويند که پيش از او، از آن حسين بن علي «ع » بود، چون ذو الجناح زير پاي آن حضرت قرار گرفت، عقاب را به علي اکبر داد و در عاشورا علي اکبر را بر آن نشاند:

«فوضع علي مفرقه مغفرا فولاديا و قلده سيفا مصريا و ارکبه العقاب براقا ثانويا» [2] به نقلي در شب عاشورا نيز علي اکبر سوار بر آن شد و از فرات، آب به خيمه ها آورد. [3] نوشته اند: عقاب، اسبي بود که سيف بن ذي يزن براي رسول خدا هديه فرستاد و آن هنگام، حضرت رسول «ص » پنجساله بود.عمر طولاني کرد و اين از خصايص پيامبر بود که بر پشت هراسب پيري مي نشست، جوان مي شد.علي «ع » و امام مجتبي و سيد الشهدا هم بر آن اسب سوار شده بودند و ظهر عاشورا نيز شبه پيغمبر، علي اکبر بر آن نشست و به ميدان رفت. پس از مجروح شدن علي اکبر، اسب مي خواست او را به خيمه ها بياورد، ولي بسبب لشکر بسيار در ميدان، پيکر مجروح علي اکبر را به سمت سپاه کوفه برد، (فاحتمله الي العسکر) و اين بود که علي اکبر را قطعه قطعه کردند. [4] .



چه اسبي به پرواز شاهين مرو

به رفتار کبک و به رقص تذرو



رکش گرم و مو نرم، ستخوان درشت

همايون برو يال و فرخنده پشت