او جريان اسيران آزادي بخش در شام را، از «عبدالله ثمالي»، و او از «قاسم بن بخيت» روايت مي کند نامبرده همان ابوحمزه ي ثمالي مشهور است.

او جريان اسارت خاندان رسالت و رويدادهاي شام را از «عبدالله ثمالي»، و او نيز از «قاسم بن بخيت»، روايت مي کند.

يکي از رجال شناسان ضمن آوردن نام او از هشتمين امام نور آورده است که فرمود: ابوحمزه در روزگار خودش بسان لقمان حکيم در عصر خويش بود چرا که افتخار شرفيابي و بهره وري از چهار تن از امامان نور، از چهارمين تا هفتمين آنان را داشت.

آورده اند که «ابوبصير» به حضور امام صادق عليه السلام شرفياب گرديد که آن حضرت حال «ابوحمزه» را پرسيد:

پاسخ داد: سرورم وقتي من آمدم بيمار بود.

امام فرمود: هنگامي که بازگشتي درود ما را بر او برسان و به او بگو که در کدامين ماه و کدامين روز جهان را


بدرود خواهد گفت.

و نيز آورده اند که «ابوحمزه ي ثمالي» و «زراره» و «محمد بن مسلم» هر سه، يکسال پس از رحلت جانسوز ششمين امام نور جهان را بدرود گفتند.

و ديگر رجال شناسان نيز او را چهره اي از چهره هاي مورد اعتماد و درستکار و از ياران شايسته کردار چهار امام گرانمايه؛ حضرت سجاد، باقر، صادق و امام کاظم عليه السلام برشمرده اند....