کنيه اش «ابوعمرو» متولد سال چهلم هجري بود. سومين پسر ام البنين عليهاالسلام، هنگام شهادت بيست و يک ساله بود و فرزندي نداشت. او به دست مردي از قبيله «بني ابان بن دارم» به نام «خولي بن يزيد اصبحي» به شهادت رسيد.

حضرت علي عليه السلام به يادبود صحابي بزرگوار، جناب عثمان بن مظعون فرزندش را «عثمان» نام نهاد.

عثمان بن مظعون يکي از ياران بزرگوار و بسيار نزديک حضرت رسول صلي الله عليه و آله و سلم بود و حضرت او را بسيار دوست مي داشت. او بسيار بزرگوار و عابد و زاهد بود، به طوري که روزها روزه دار بود و شبها به عبادت مي پرداخت. وي اولين کسي است که در بقيع دفن شد.

عثمان بن علي عليه السلام در ميدان جنگ اين رجز را خواند:



اني انا عثمان ذو المفاخر

شيخي علي ذو الفعال الظاهر



هذا حسين سيد الاخاير

و سيد الصغار و الاکبار



«منم عثمان صاحب افتخارات - آقايم علي عليه السلام است که کارهاي نيکش


آشکار است.

و اين حسين است که سرور خوبان و سرور هر کوچک و بزرگ است.»

نامش در زيارت ناحيه مقدسه و زيارت رجبيه آمده است. از آن بزرگوار در زيارت ناحيه مقدسه بدين گونه ياد شده است: «السلام علي عثمان بن اميرالمؤمنين سمي عثمان بن مظعون، لعن الله راميه بالسهم خولي بن يزيد الاصبحي الايادي و لا باني الدارمي».