عتبات عاليه
عتبه، به معني آستانه در است، چه بالا يا پايين.عتبات، نام بالغلبه است مشاهد متبرکه را، مانند مشهد حضرت علي «ع » و حضرت حسين «ع » و ديگر مزارات امامان [1] .
عتبه در معناي کلي خود، شامل همه حرمهاي معصومين و آستانه هاي مقدسه مي شود که درگاه آنها مورد تکريم و بوسيدن و زيارت شيفتگان قرار مي گيرد، اما زيارت عتبات، که اغلب همراه با زيارت حج مطرح مي شود، بيشتر زيارت کربلا، نجف، کاظمين و سامرا مراد است [2] .
پاورقي
[1] لغت نامه، دهخدا.
[2] مجموعه 11 جلدي «موسوعة العتبات المقدسه»، به معرفي تاريخچه و مختصات اينگونه عتبات مقدسه در ايران، حجاز، عراق، شام و فلسطين پرداخته است.