وي پسر مروان بن الحکم بود. عبدالملک مروان پس از به هلاکت رسيدن يزيد، حکومت شام را رهبري مي کرد.

پس از آنکه يزيد - بعد از مرگ پدرش - به خلافت رسيد، عبدالملک به پيش او رفت و چنين گفت: زمين کوچکي از مال تو در کنار زمين من است که اگر آن را به من ببخشي، مايه ي وسعت زمين من مي شود. يزيد گفت: اي عبدالملک! بزرگ و کوچکي آن مهم نيست، درباره ي آن راستش را بگو وگرنه از ديگري مي پرسم. عبدالملک گفت: در حجاز زميني مهمتر از آن نيست. يزيد گفت: آن را به تو بخشيدم. عبدالملک او را سپاس گفت و دعا کرد و از مجلس خارج شد. پس از آنکه عبدالملک بيرون رفت، يزيد گفت: «مردم مي پندارند که اين خليفه خواهد شد اگر راست مي گويند ما با اين بخشش او را به خود متمايل کرديم و اگر دروغ مي گويند خويشاوندي را خشنود کرديم.»