بازگشت

عبدالله بن يقطر حميري


اهل مدينه و از قبيله حمير و يمني الاصل مي باشد.

عبدالله هم سن حضرت امام حسين عليه السلام و مادرش، از آن حضرت در کودکي پرستاري مي کرده، و مادر رضاعي امام عليه السلام نبوده است. آن حضرت طبق اخبار وارده در ايام شيرخوارگي فقط از انگشت ابهام و آب دهن حضرت رسول صلي الله عليه و آله و سلم تغذيه کرده است.

او از اصحاب حضرت پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم مي باشد و از شهداي کوفه محسوب مي شود، چون او را امام عليه السلام از مکه که خارج شد در جواب نامه حضرت مسلم که از آن خواسته بود به کوفه تشريف بياورد، به سوي کوفه فرستاد و در منطقه قادسيه توسط حصين بن تميم دستگير شده و پيش ابن زياد بردند ولي او خود را معرفي نکرد و ابن زياد گفت پس منبر برو و بر امام حسين عليه السلام لعن کن. عبدالله منبر رفته و مردم را به ياري امام عليه السلام دعوت کرده، آنگاه ابن زياد دستور داد تا او را از بالاي قصر پايين انداختند و اندک رمقي داشت که عبدالملک بن عمير لخمي قاضي و فقيه کوفه با ضربتي به زندگيش پايان داده و به شهادت رسانيد. او در مقابل سرزنش مردم به خاطر اين جنايتش مي گفت: مي خواستم عبدالله يقطر را راحت کنم!

بعضي عبدالله يقطر را فرستاده ي مسلم عليه السلام به سوي امام عليه السلام مي دانند که آن حضرت را به کوفه دعوت و از بيعت مردم خبر مي داده.