در زمان قيام مختار بن ابوعبيد ثقفي، عليه نيروهاي ابن زياد (به فرماندهي ابراهيم بن اشتر) عبدالله بن ورقاء جزء سربازان شجاع نيروهاي مختار بود. هنگامي که فرمانده جناح چپ نيروهاي


مختار - علي بن مالک جشمي - به شهادت رسيد، با به شهادت رسيدن علي بن مالک ميسره ي لشکر ابراهيم با شکست مواجه شد. در اين هنگام «عبدالله بن ورقاء»، که از شيعيان شجاع و افسران دلير ارتش ابراهيم بود، خود را به ميسره لشکر رساند و پرچم سرنگون شده ي «علي» را برداشت و فرياد زد: «اي لشکريان خدا! به طرف من بياييد و جمعيت را که در حال هزيمت بودند به دور خود جمع کرد. و به سرعت آنان را سازماندهي کرد. و گفت: «ببينيد فرمانده ي شما ابراهيم، در حال نبرد است، با من حرکت کنيد تا به سوي او برويم، آنان ديدند ابراهيم سر را برهنه کرده و چون شير شمشير برکشيده و فرياد مي زند: «اي لشکريان خدا به نزد من بياييد که من پسر اشترم. بهترين فراريان شما کساني هستند که باز به دشمن حمله کنند و کسي که به ميدان بيايد پشيمان نمي شود.» و نيروها به طرف ابراهيم حرکت کردند.