وي از روايتگران رويداد اندوهبار واقعه ي عاشوراست. نامبرده جريان مهلت خواهي براي شب عاشورا از سوي عباس، سخنان روشنگرانه و شورانگيز سالار شايستگان در آن شب، اشعار آن حضرت، سخنان دخت اميرمؤمنان، جريان ورود «شمر» دژخيم سياه روي اموي به کربلا و آوردن امان نامه براي برادران عباس، و يورش سپاه اموي در غروب تاسوعا، به سوي اردوگاه نور را بدون نام بردن از راوي، روايت مي کند.

نامبرده را رجال شناسان از ياران دو امام نور حضرت باقر و صادق شمرده اند...

از تاريخ طبري چنين دريافت مي گردد که او نخست از چهره هاي شناخته شده ياران «مختار» بود.


پس از آن در رديف ياران «مصعب بن زبير» قرار گرفت، سپس به عبدالملک مروان روي آورد.