عبدالله بن زبير اسدي
وي شاعر و از محبين دشمنان اهل بيت بود. هنگامي که مختار، خانه ي «اسماء بن خارجه» را ويران کرد، عبدالله زبير به خاطر ويران شدن خانه ي اسماء بن خارجه، اين مرثيه را سرود:
ترکتم ابا حسان تهدم داره
منبذة ابوابها و حديدها
فلو کان من قحطان اسماء شهرت
کتائب من قحطان صعر خذودها
و ايوب بن سحنه نخعي، از هواداران مختار، در جواب آن شعر اين اشعار را سرود:
رمي الله عين ابن الزبير، بلقوة
فخلخها، حتي يطول سمودها
بکيت علي دار لاسماء هدمت
مساکنها کانت غلولا و شيدها
و لم تبک بيت الله اذ دلفت له
امية حتي هدمته جنودها
اين سطر آخر شعر، اشاره به ويراني خانه کعبه توسط حجاج است.