بازگشت

عبدالله بن حارث بن نوفل


عبدالله بن حارث بن نوفل بن حارث بن عبدالمطلب بن هاشم لقب او «ببه» است


زيرا مادرش، در کودکي وي را «ببه» مي گفت و اين لقب برايش ماند. او در زمان پيامبر، متولد شد و در سال 79 ه.ق. بوسيله ي سم به شهادت رسيد و در «ابواء» دفن شد. پس از مرگ يزيد مردم بصره با او بيعت کردند. ولي نتوانست در کار خود مؤفق باشد زيرا شهر يکپارچه آشوب شده بود و اين بحران ناشي از درگيريهاي قبيله اي و شدت يافتن فشار خوارج بود. مردم بصره به ناچار، به ابن زبير نامه نوشتند و ضمن آن، با او بيعت نمودند و تقاضا کردند تا فرمانروايي برايشان بگمارد، تا خطر خوارج را دفع کند. عبدالله بن حارث بن نوفل داراي سه فرزند به نامهاي «عبدالله»، «عبيدالله» و «اسحاق» بود.