او و برادرش عبدالله، که هر دو در کربلا شهيد شدند، از اشراف و شجاعان کوفه بودند و به خاندان پيامبر عشق مي ورزيدند. جدشان حراق نيز از ياران علي عليه السلام بود که در سه جنگ، در رکاب آن حضرت حضور داشت. اين دو برادر با هم از کوفه به کربلا آمده بودند. هر دو با هم روز عاشورا از سيدالشهدا عليه السلام اذن پيکار گرفتند و با هم به ميدان رفتند در رفتن به ميدان نبرد، از هم سبقت مي جستند هنگام جنگ هر کدام يک مصرع از رجز را مي خواند و نفر ديگر، مصرع دوم شعر را تمام مي کرد. اين دو برادر با هم به شهادت رسيدند.

نامش در زيارت رجبيه هم آمده است. بعيد نيست که اين، همان


«عبدالرحمن بن عروه ي غفاري» باشد و تشابه اسمي ميان عروه و غرره در استنساخ پيش آمده باشد.

غفاري: منسوب به «غفار بن مليل»، تيره اي از کنانه و عرب عدنان. (عدنان، عرب شمال).