محفظه اي که روي قبر مطهر سيد الشهدا «ع » و امامان و امامزادگان ديگر قرار دارد. ضريح، هم به معناي گور، قبر بي لحد و مغاکي است که در ميان گور سازند، براي مرده، شکاف ميان گور يا در يک جانب آن يا شکاف، هم به معناي خانه چوبين و مشبک و يا ازمس و نقره و جز آن که بر سر قبر امامي يا امامزاده سازند. [1] در روايات است که «ضراح »، جايي در آسمان چهارم، در برابر کعبه است، خانه اي براي پروردگار. [2] .

در فرهنگ ديني، ضريح قبور اولياء خدا مقدس و متبرک است و آن را مي بوسند وکنارش به زيارت مي پردازند و هنرمندان و صنعتگران مسلمان در ساختن و پرداختن ضريح، ظريفکاريهاي جالبي دارند.در عرف رايج ميان علاقه مندان سيد الشهدا «ع »، تعبير «ضريح شش گوشه » بار عاطفي خاصي دارد و دلها را به سوي خود جذب مي کند و شوق شيعه را به زيارت آن ضريح مطهر بر مي انگيزد.