ابن اعثم گفته است:

پس از وي برادرش عبدالله بن علي به ميدان رفت، در حالي که رجز مي خواند و مي گفت:

منم فرزند صاحب بزرگواري و بخشندگي، آن علي نيکوکار و صاحب کارهاي شايسته است، شمشير برنده و عقوبت کننده ي پيامبر، در هر روزي که هراسها پشت در پشت هم درآيند.

سپس حمله کرد و جنگيد تا شهيد شد. رحمت خدا بر او باد! [1] .