ابن اعثم گفته است:

سپس برادران حسين عليه السلام به قصد آنکه در راه دفاع از او کشته شوند پيش تاختند. اولين کسي که جلو رفت، ابوبکر بن علي بود. نامش عبدالله بود و مادرش ليلي دختر مسعود بن خالد ربعي از تميميان. جلو رفت، در حالي که مي گفت:

سرورم علي است، صاحب افتخارات و بلندمرتبه، از هاشم نيکوکار و بزرگوار و بافضيلت.

اينک اين حسين، فرزند پيامبر فرستاده ي خداست که با تيغهاي صيقل خورده از او حمايت مي کنيم.

جانم به فدايش که برادري بزرگوار است. پروردگارا! ثواب آخرت را نصيبم گردان.

گويد: مردي از سپاهيان عمر سعد به نام زحر بن بدر نخعي بر او حمله کرد و وي را به شهادت رساند. رحمت خدا بر او باد! [1] .