به گفته ي ابن اعثم:

پس از او برادرش محمد بن عبدالله بن جعفر به ميدان رفت، در حالي که چنين مي گفت:

به پيشگاه خداوند شکايت مي برم از تجاوز، از کار گروهي گمراه و کوردل؛

آنان که نشانه هاي قرآن و آيات محکم آن را دگرگون ساختند و کفر و طغيان را آشکار نمودند.

پس جنگيد تا به شهادت رسيد. رحمت خدا بر او باد! [1] .