پس از جعفر، برادرش عبدالرحمن بن عقيل به ميدان رفت، در حالي که اين گونه رجز مي خواند:

پدرم عقيل است. پس جايگاه مرا بشناسيد. هاشم و هاشميان برادران منند؛

بزرگان صدق و سروران قرآن، و اين حسين عليه السلام است سرفراز و سربلند.

و جنگيد تا شهيد شد. رحمت خدا بر او باد! [1] .