بازگشت

پاورقي


[1]. صحيفه نور، ج 2، ص 208.



[2]. همان، ج 4، ص 15.



[3]. ولايت فقيه، ص 161.



[4]. مناقب، ابن شهرآشوب، ج 4، ص 89.



[5]. ستودگان و ستايشگران، ص 101.



[6]. رضا معصومي، اشك شفق، ج 1، تهران، رشيدي، 1366، ص 339 - 340.



[7]. گلواژه، ج 1، ص 105.



[8]. همان.



[9]. همان، ص 95.



[10]. چلچراغ اشك، ص 159 و 166.



[11]. همان.



[12]. شب شعر عاشورا، ج 1، ص 63.



[13]. همان، ج 2، ص 132، 133.



[14]. همان.



[15]. چلچراغ اشك، ص 172.



[16]. همان، ص 179.



[17]. گلواژه، ج 1، ص 94.



[18]. همان، ص 96.



[19]. همان، ص 105.



[20]. مناقب، ابن شهرآشوب، ج 4، ص 68.



[21]. زيارت امام حسين در اول ماه رجب، مفاتيح الجنان، ص 439.



[22]. تحف العقول، ص 239.



[23]. صحيفه نور، ج 20، ص 189 و 190.



[24]. گلواژه، ج 1، ص 98.



[25]. همان، ج 2، ص 119؛ و نيز: اشك شفق، همان، ص 201 - 200.



[26]. همان، ص 125.



[27]. هفتاد و دو زخم كربلايي، ص 35.



[28]. گلواژه، ج 1، ص 93.



[29]. همان، ص 94.



[30]. همان، ص 95.



[31]. همان، ص 96.



[32]. شب شعر عاشورا، ج 1، ص 107.



[33]. اعيان الشيعه، ج 1، ص 597.



[34]. از نويسنده، برگ و بار، ص 181.



[35]. همان، ص 105.



[36]. هفتاد و دو زخم كربلايي، ص 55.



[37]. صحيفه نور، ج 9، ص 57.



[38]. گلواژه، ج 1، ص 92.



[39]. همان، ص 95.



[40]. همان، ص 96.



[41]. مقتل الحسين، مقرّم، ص 464.



[42]. چلچراغ اشك، ص 162.



[43]. همان، ص 167.



[44]. هفتاد و دو زخم كربلايي، ص 46.



[45]. گل نغمه هاي عاشورايي، ص 15.



[46]. فرهنگ عاشورا، ص 217.



[47]. گلواژه، ج 1، ص 112.



[48]. همان، ص 113.



[49]. همان، ص 114.



[50]. نام شعر و مجموعه شعري از نويسنده كه با الهام از همين نكته است.



[51]. از نويسنده، برگ و بار، ص 131.



[52]. چلچراغ اشك، ص 173.



[53]. از نويسنده، برگ و بار، ص 98.



[54]. همان، ص 100.



[55]. هفتاد و دو زخم كربلايي، ص 35.



[56]. همان، ص 100.



[57]. گل نغمه ها، ص 55.



[58]. چهره هاي گلگون، ص 49.



[59]. بهار آزادي، ص 42.



[60]. همان، ص 71.



[61]. در اين زمينه ر.ك: فرهنگ عاشور، ص 289.



[62]. ديوانِ آتشكده، ص 59.



[63]. الأنوار القدسيّه، ص 99، فرهنگ عاشورا، ص 291.



[64]. از نويسنده. برگ و بار، ص 60.



[65]. هفتاد و دو زخم كربلايي، ص 19.