هـنـگـامـي كـه يـزيـد حـقيقت درون خود را آشكار ساخت و بر همگان معلوم شد كه جنگ بين امام حسين (ع ) و يزيد جنگ بين دين و كفر بوده است , زينب كبري (س ) به پا خاست و فرمود:



سـپـاس خـدا را و درود خـدا بـر رسـول او و خاندانش باد خداي سبحان راست گفت كه فرمود: ((عـاقـبـت آنـان كه كار زشت كردند, بسيار زشت است كه آيات خدا را تكذيب كردند و به استهزا گرفتند)) اي يزيد!گمان مي كني اكنون كه اطراف زمين و آفاق آسمان را بر ما بسته اي و چنان راه چاره بر ما مسدود نموده اي كه ما را برده وار به هر سو مي كشند, ما نزد خدا بي مقدار شده و تو مـحـتـرم هـستي و اين پيروزي به خاطرارزشي است كه نزد خدا داري كه تكبر مي ورزي و باد به بـيني انداخته اي , از اينكه روزگار به كام توست وكارهايت مرتب و آراسته و ملك و پادشاهي ما را بي مزاحم در اختيار گرفته اي , شادمان وخوشحالي ؟ .



اندكي آهسته تر! آيا فراموش كرده اي كه خداي تعالي مي فرمايد:



((كـافـران نـپـنـدارنـد مـهلتي كه به ايشان مي دهيم به نفع آنهاست , اين مهلت را فقط براي آن مي دهيم كه گناه بيشتر مرتكب شوند و آنان را عذابي دردناك است )) (آل عمران / 178).



اي پـسـر آزاد شـده هـا! آيا اين عدالت است كه زنان و كنيزان خود را پشت پرده بنشاني و دختران رسول خدا را اسير كرده در حالي كه پرده از ايشان برداشته و چهره هايشان را آشكار كرده به دست دشمنان دهي تا از شهري به شهري برند و قومي بيگانه به آنان نگاه كنند و دور و نزديك و شريف و وضيع به آنها چشم دوزند, در حالي كه نه سرپرستي براي آنها مانده نه پشتيباني .



چگونه مي توان از كسي انتظار مراعات داشت كه مادرش جگر پاكان را به دندان كشيد و گوشتش ازخـون شـهيدان روييد؟



چگونه در دشمني ما خانواده كوتاهي كند كسي كه ما را با چشم بغض و كنيه مي نگرد؟ .



بـا اين همه باز بدون آن كه احساس گناه كني و بداني چه كار مي كني با چوب به لب و دندان ابا عـبـداللّه سـالار جوانان اهل بهشت مي زني و مي گويي : ((فرياد شادي سر داده مي گفتند دست مـريـزاد اي يـزيد))!چرا نمي گويي كه با ريختن خون ذريه محمد (ص ) و ستارگان زمين از آل عـبـدالـمـطـلـب , زخم ما را علاج ناپذير كردي و ريشه مان را سوختي ؟



اكنون نياكان خود را صدا مي زني و گمان مي كني كه با آنها سخن گفته اي ؟



به زودي نزد آنان مي روي و آرزو مي كني كه دسـتـت خـشـك شده بود و اين كار را نمي كردي وزبانت لال مي شد و اين سخن را نمي گفتي ! خدايا حق ما را بستان و انتقام ما را از اين ستمگران بگير وخشمت را بر كسي كه خون ما را ريخت و حاميان ما را كشت نازل كن به خدا سوگند پوست خود راشكافتي و گوشت خود را پاره كردي ! تـو بـا ايـن بـار كـه از ريـختن خون ذريه رسول خدا (ص ) و شكستن حرمت عترت و پاره تنش به گردن داري , بر او وارد مي شوي , ((و گمان مكن آنانكه در راه خدا كشته مي شوند مرده اند, بلكه آنان زنده اند و نزد پروردگارشان روزي مي خورند))(آل عمران / 169).



هـمـيـن بـرايت بس كه خداوند حاكم است و محمد خصم تو و آن كسي كه كار را براي تو ساخته وپرداخته كرد و تو را بر گردن مسلمين مسلط نمود, به زودي خواهد فهميد كه پاداش ستمگران بد پاداش است و آگاه مي شود كه كدام يك از شما پست تر و لشكر كدام يك ضعيف تر است .



اگـر مصائب دنيا باعث شده كه من با تو سخن بگويم باز هم تو را بي ارزش مي دانم و كوبيدنت را لازم و نكوهشت را با ارزش مي شمرم و از جاه و حشمت تو هراسي ندارم , ولي چشم گريان است و دل بريان .



بـسـيـار عجيب است كه نجيبان حزب خدا به دست آزاد شدگان حزب شيطان كشته مي شوند, ازچـنـگـالـتـان خـون ما مي چكد و از دهانتان گوشت ما مي ريزد و آن بدن هاي پاك را گرگ ها سركشي مي كنندو گفتارها در خاك مي غلطانند.



اگر امروز ما را به عنوان غنيمت گرفته اي , به زودي در آنجا كه جز عمل خود را نيابي , ما به زيان توخواهيم بود و خدا به بندگان خود ستم نمي كند.



بـه خـدا شـكـايـت مي كنم و بر او تكيه دارم , پس هر حيله كه داري به كار گير و هرچه مي تواني تـلاش كن و هر چه مي خواهي كوشش كن ! به خدا نمي تواني ما را از خاطره ها محو كني و وحي ما را بـمـيراني و به نهايت ما نمي رسي و ننگ اين ستم را نمي تواني از خويش پاك كني راي تو بسيار سـسـت و ايـام دولـت انـدك و آن روز كـه مـنادي فرياد مي زند ((لعتنت خدا بر ستمكاران باد)) جمعيت ات به پريشاني مي گرايد.



سـپـاس خـدا را كـه كار پيشينيان ما را با سعادت و مغفرت پايان برد و كار آخرمان را با شهادت و رحمت و از خدا مي خواهم كه ثوابشان را كامل كند و بيفزايد و خودش براي ما خلفي نيكو باشد كه او مهربان ورحيم است و همو براي ما كافي و بهترين وكيل است يزيد در جواب اين كلام رسا فقط توانست بگويد:



((فـريـادي اسـت كـه از زنـان شـايـسـتـه اسـت ـــــ نـوحـه گري بر نوحه گران بسيار آسان است )) (158).