چـون حـسـيـن بـن علي (ص ) به فيض شهادت نائل آمد, عده اي از نامردمان برگرد پيكر پاكش جـمع شدند و سلاح و لباسش را بين خود قسمت كردند آنگاه لشكر به خيام حرم يورش برد و تمام اموال اهل حرم را به تاراج برد, حتي چادرهاي زنان را از سرشان برداشتند (135) .



مـردي را ديـدنـد كه زينت آلات فاطمه دختر امام حسين (ص ) را از او مي گيرد و در همان حال گريه مي كند فاطمه رو به او كرد و فرمود: چرا گريه مي كني ؟



گفت : دختر رسول خدا را غارت مي كنم ومي خواهي گريه نكنم ؟ .



فرمود: حال كه چنين است دست از اين كار بدار.



گفت : هراسم از آن است كه اگر من غارت نكنم ديگري اين كار را خواهد كرد (136) .